Lennard in Taiwan week 4: Puli en omstreken

Op het moment van schrijven is het alweer een maand geleden dat ik vertrok vanuit Nederland naar het verre Azië. Ik heb van de week ontdekt dat er af en toe 's middags en 's avonds op het campusrestaurant een buffet staat. Erg handig, want hierbij kan ik zelf dingen opscheppen zonder roulette te spelen met het menu in het chinees. Ik moet alleen nog even ontdekken hoe dit precies in werking gaat, aangezien ik het nu nog maar een paar keer ontdekt heb. Behalve dat is er deze week op het campus niet veel noemenswaardigs gebeurd, dus ik ga weer snel overschakelen naar het weekend!

Zoals ik vorige week vermeld had kwam Alice deze week kijken in Puli hoe ik hier leef. Vrijdag eind van de middag kwam ze aan en we gingen eerst maar eens op zoek naar een plek om te overnachten, op het campus van de NCNU is dat namelijk niet de bedoeling voor bezoekers volgens mij. Na wat hostels af te gaan hadden we een hotel gevonden van 400NTD per persoon per nacht (ongeveer 12 euro). Niet duur, geen luxe, maar dat hebben we gelukkig ook niet nodig. Na hier de spullen te dumpen gingen we naar het NCNU waar ik vervolgens een korte rondleiding gaf. Ik liet mijn kamer zien, even kort mijn kamergenoot ontmoet en vervolgens gingen we wat eten in het campusrestaurant. Na hier gegeten te hebben gingen we over een stuk campus lopen (kon niet alles laten zien want het is behoorlijk groot hier). Vervolgens namen we de bus terug naar Puli. Daarna gingen we naar de enige 'bar' in omstreken (al is het eigenlijk gewoon een soort restaurant iets waarbij ze toevallig ook bier verkopen) om wat te drinken. Daarna was het tijd om naar het hotel te gaan.

Zaterdag was het plan om naar sun moon lake te gaan. Aangezien het mooi weer was gingen we dat ook maar doen. Eerst gingen we ontbijten in een restaurant vlakbij het busstation. Hierbij kregen we een boord vol vlees, rijst en groente voor weinig geld, dus daar konden we de dag goed mee starten. Daarna was het tijd om naar de kapper te gaan, ik begon er namelijk uit te zien als een zwerver. Ik kreeg het advies van iemand van mijn campus om naar de kapper tegenover het busstation te gaan. Aangezien ik niks beter wist ging ik dit maar opvolgen. Het viel allemaal reuze mee bij de kapper, geen speciale behandeling of iets maar gewoon vertellen wat je wilt hebben (had Alice hiervoor bij mij) en ze gingen er aan werken. Elke kapperstafel had zijn eigen tv waar je een zender op uit kon zoeken zodat je wat vermaak hebt terwijl de kapster haar werk doet. Vind ik persoonlijk stukken beter dan de geforceerde kappersvragen die ik anders altijd krijg. Toen mijn haar klaar was mocht ik nog even voor model spelen, dus mijn gezicht in waarschijnlijk terug te zien in een kapsalon in Puli.

Hierna was het tijd om een ticket kopen voor de bus, maar het bleek dat deze pas over meer dan een uur zou vertrekken. Geen probleem, we gingen op zoek naar een plek met airco om daar wat tijd te doden (het was die dag behoorlijk over de 30 graden namelijk). Tegen de tijd dat de bus vertrok bleek dat de bus al vol zat met mensen van Taichung, er was helaas geen plek voor mij meer om te zitten dus ik ging maar staan. Was verder niet zo'n probleem want de reis was maar iets van 30 minuten. Bij aankomst van sun moon lake gingen we als eerst een stuk over het meer varen met de boot. Dit was een soort van taxi naar plekken om het meer heen voor toeristen. Sun moon lake is dan ook een van de meest toeristische gebieden van Taiwan. Mij valt dat niet zo op aangezien de meeste mensen Chinezen zijn en voor mij zien die er redelijk hetzelfde eruit als Taiwanezen. Ik had er dan ook geen last van, dus dat was mooi. De eerst plek waar we eruit gingen was een tempel. Ik vond het niet heel spectaculair om de tempel te zien, maar er was wel heel mooi uitzicht over het meer. Hier hebben we dan ook een hoop foto's van gemaakt (welke ik er uiteraard weer op zal gooien). Bij de tempel stond een kraampje met verschillende soorten fruit waarvan ongeveer de helft onbekend was voor mij. Alice had hier een bak met fruit gekocht waar ik wat van geproefd had. Het had voor mij een wat vreemde smaak, maar verder niet vies. Daarna gingen we weer met de boot, een poging doen op terug te gaan. We pakte een willekeurige en we kwamen op een heel ander stuk uit dan dat we begonnen. Geen probleem, we hadden namelijk honger en dat was de plek waarbij ze veel eten verkochten. Na goed gegeten te hebben was het plan om fietsen te huren om een stuk om het meer te fietsen. Helaas begon het te regenen, dus dat ging niet door. We namen de bus om naar het andere stuk van het meer te gaan, waar de bus naar Puli zou moeten rijden. Het bleek hier dat we weer meer dan een uur op de bus moesten wachten, dus we besloten wat te gaan drinken op een willekeurig terras. Het terras waar we zaten had mooi uitzicht op het meer, dus we hadden toevallig een goede plek uitgekozen hiervoor. Alice had hier wat drinken besteld, ik had honger dus ik ging een minipizza bestellen.

Toen we terug waren in Puli was ik nog in de pizzastemming en we besloten nu maar eens een volledige pizza te gaan halen. Op Google maps gingen we opzoek naar een plek waar ze dit in Puli verkochten. We gingen eerst de dichtstbijzijnde plek proberen. Na hier naartoe te lopen bleek het een straatkraampje te zijn, we waren meer opzoek naar een plek waar we binnen konden zitten. Toen hoorden we op de achtergrond live gitaarmuziek en zagen we daar verschillende tafeltjes staan. Dit bleek het evenementenplein van Puli te zijn, waar nu toevallig iets gebeurde. We gingen hier zitten met de pizza's om deze vervolgens hier op te eten. Ook hadden we bier gehaald voor bij het eten. Niet veel later kwam er een man naar ons toe om te vertellen dat dit niet de bedoeling was op die plek. Helaas maar geen probleem, we gingen het maar drinken na het eten bij die plek vandaan. Daarna besloten we te gaan slapen omdat we de volgende dag naar een andere grote toeristen spot in de buurt van Puli willen gaan, een schapenboerderij hoog in de bergen.

Zondag ging het begin van de dag vrijwel het zelfde als zaterdag ochtend, we hadden ontbijt bij het zelfde restaurant, gingen een busticket kopen, moesten lang wachten op de bus en dit deden we vervolgens weer bij de familymarkt omdat daar airco is. Vervolgens gingen we de bus in, die vol zat met mensen vanuit Taichung dus we moesten staan. Dit keer was die iets vervelender, het was namelijk een busreis van 1 uur en 20 minuten door een slingerweg in de bergen. Alice is een beetje wagenziek en trok dit niet zo goed, gelukkig bood iemand zijn plaats aan haar aan, waarna het stukken beter ging. Ik kon dit verder prima aan, ik was voornamelijk bezig met het genieten van het uitzicht dat echt prachtig was. We reden langs een rivier dat van de bergen stroomde, we reden ook steeds hoger de bergen in en na een tijd zagen we bergen met wolken erin. Het is was lastig te omschrijven, kijk vooral bij de foto's als je benieuwd bent naar hoe het eruit zag! Na een uur en 20 minuten rijden kwamen we dus aan bij de schapenboerderij. Ik had zelf echt geen idee wat ik hiervan moest verwachten, aangezien iets als dit niet heel speciaal is in Nederland. Het maakte mij op dat moment allemaal ook niet zoveel uit, het was heerlijk koel zo hoog in de bergen (we zaten op bijna 2km geloof ik) en het uitzicht was prachtig.

Na het kopen van de ticket om erin te mogen gingen we als eerst naar een schapenshow. Het verrassende van deze show was dat dit gegeven werd door een Nederlander die vloeiend Chinees sprak. De eerste Nederlander die ik hier tegenkwam kon ik dus vrijwel geen woord van verstaan. Wel was dit voor mij het bewijs dat Nederlanders schijnbaar in staat zijn om Chinees te leren, ik had hier nog wel een paar keer mijn twijfels bij. Na een tijdje werden er wat schapen losgelaten en lieten ze zien hoe de honden de schapen bij elkaar konden houden. Na een tijdje lieten ze ook een schaap los in het publiek. Het eerste wat deze deed was naar Alice toe rennen, naast haar staan en vervolgens hard blaten in haar gezicht. Schijnbaar vond het schaap het nodig om dit te doen. Ik vond het in ieder geval best grappig, we hebben hier dan ook een goede foto van. Verder was de show niet heel boeiend voor mij, ze gingen een schaap scheren, daarna lieten ze meer los in het publiek die je kon voeren. Ik kreeg tegen die tijd honger, dus het was tijd om eten te zoeken. Er waren wat kraampjes verder in het park met genoeg keuze uit eten. Opvallend eten daar was een soort van bamboe sticks. Deze sticks waren gevuld met rijst en bonen. Ze waren erg goedkoop, voedzaam en smaakte goed, prima combinatie dus! Daarna gingen we weer terug naar de plek waar we vandaan kwamen en gingen we wat schapen voeren. Toen we dit zat waren gingen we handen wassen (dit was behoorlijk nodig na het voeren namelijk) en klommen we wat hoger de berg in om van het uitzicht te genieten. Hier hebben we gezeten tot sluitingstijd en daarna gingen we weer kijken voor de bus. We moesten hier weer even op wachten (er rijden verrassend weinig bussen tussen Puli en de toeristenspots). Aangezien we er niet veel voor voelden om op een plek te blijven wachten gingen we wat rondlopen richting een hostel. Hier waren wat schommelstoelen die wel comfortabel waren, daarna liepen we weer rustig terug. Met de bus van de berg af was niet veel meer van de omgeving te zien omdat het donker was buiten, maar we hadden nu gelukkig wel zitplaatsen.

Terug in Puli was het etenstijd en gingen we rondlopen om goed eten te vinden. In een van de zijstraten zag Alice een zaak met noodles met rundvlees, een traditioneel Taiwanees gerecht. Prima eten weer, Daarna wat gedronken bij de bar en toen was het weer tijd om terug te gaan naar het hotel. De volgende ochtend ging Alice met de bus weer richting Taipei en ging ik weer naar de NCNU om het “normale” leven te vervolgen.