Lennard in Taiwan week 3: super tyfoon en nog meer Taipei

Week 3 alweer overleefd! De tijd lijkt ergens enorm snel te gaan, maar als ik terugkijk heb ik de afgelopen weken behoorlijk wat gedaan en ervaringen opgedaan. Ik moet zeggen dat het nu nog steeds een beetje aanvoelt als een lange vakantie, ik ben erg benieuwd hoe lang dit zich nog door zal zetten. Voor nu vind ik het voorlopig nog helemaal prima zo!

In Puli bij de NCNU is het leven behoorlijk standaard geworden, niet bijzonder veel nieuws gebeurd. Ik ben voornamelijk bezig met colleges volgen, Chinees leren en sporten. Nu moet ik zeggen dat ik de afgelopen week weinig in Puli geweest ben vanwege een korte vakantie door het moonfestival. Om het toch niet alleen over mijn uitstapjes te hebben lijkt mij dit een goed moment om wat verschillen tussen Taiwan en Nederland te beschrijven. Sommige dingen zal ik vast al (deels) beschreven hebben, andere dingen zullen waarschijnlijk nog nieuw zijn.

• Het eerst opvallende is dat mensen hier overal netjes in een rij wachten. Als je in Nederland kijkt bij bijvoorbeeld het OV zie je mensen zich in een prop zichzelf naar binnen duwen (als het druk is tenminste). Dit gebeurd hier niet en de mensen blijven ook bij drukte hier veel rustiger en geduldiger onder.
• Als je in een restaurant of op een terras zit en je wilt kan je hier schijnbaar gewoon je spullen laten liggen. Ik heb het al een aantal keer gezien dat mensen waardevolle spullen op een tafel achterlaten en het lijkt erop dat niemand het hier in zijn hoofd haalt om dit mee te nemen.
• De troep op straat valt hier reuze mee, de steden zijn ongelooflijk schoon! Dit vind ik nog een van de meest vreemde dingen aangezien het een kunst is om een prullenbak te vinden. Het zit hier gewoon in het systeem dat je zelf je troep meeneemt. Als je troep weggooit, kan je het in bijna alle gevallen ook gescheiden weggooien voor recycling.
• In Nederland is de volledige cultuur naar mijn inzicht erg ingesteld op extraverte mensen. Hiermee bedoel ik dan dat de mensen die het hardst schreeuwen, ongeacht wat ze te melden hebben, de meeste aandacht krijgen. In Taiwan werkt dit niet, of wordt in ieder geval niet zo toegepast.
• Als je een ticket koopt voor de highspeedrail kun je kiezen of je een zitplaats wilt of niet. Als je geen behoefte hebt aan zitten ben je dus goedkoper uit. Ook wordt je in een coupe ingedeeld die op dat moment het rustigst is. De mensen zijn dus mooi verspreid door de trein en je voorkomt hiermee dat je bijvoorbeeld een paar prop-coupes krijgt en een paar bijna lege coupes. Op het perron staat aangegeven waar je moet wachten voor welke coupe en de trein stopt exact op die plaats, erg handig systeem!
• Tot nu toe heb ik nergens in Taiwan nog iets van een dreigende omgeving gezien. Nu moet ik zeggen dat ik dat in Nederland ook niet snel bedreigd voel, maar je ziet toch wel een verschil tussen de “goede en slechte” wijken. Het enige dat ik nog wat ongemakkelijk vind is dat niet overal stoepen zijn. Je loopt soms dus langs het verkeer, dat ik vooral op het begin onprettig vond.
• Wat in Nederland fietsers zijn, zijn hier scooters. Gigantisch veel scooters hier in Taiwan. Nu heb ik wel gehoord dat er veel projecten bezig zijn om het geschikter te maken voor fietsen. Een goed idee denk ik want op sommige plekken is de lucht erg vervuild (ik merk daar zelf niet veel van, maar zie veel mensen met mondkapjes).
• De Taiwanese Albert Heijn is hier de 7/11 (seven eleven). Deze winkels zijn ongeveer overal te vinden en ze zijn 24/7 open. Hier kan je wat basisboodschappen doen en wat zaken regelen (geld pinnen, treinkaartjes kopen en vast nog een hoop andere dingen die ik nog moet ontdekken).
• In veel restaurantjes hebben ze hier een handig bestelsysteem. Er ligt een briefje voor je klaar waarbij je zelf aan kan vinken wat je wilt. Als je klaar bent lever je dit in (of het wordt opgehaald) en wordt je eten gebracht. Na het eten ga je naar de kassa, pakken ze je briefje erbij en kan je afrekenen.

Dat zijn voor nu een aantal zaken waar ik zo snel op kan komen, dan nu verder met de korte vakantie!

Het plan was om afgelopen weekend naar het zuiden van het eiland te gaan omdat daar prachtige natuur schijnt te zijn. Helaas ging dit niet door omdat alle bussen vol waren. Het was dit weekend namelijk moonfestival en veel mensen gaan dan naar hun ouders toe. Een ander idee was om naar het oosten van het land te gaan, maar dit ben ik toch maar niet wezen doen vanwege het slechte weer dat voorspeld was (dat uiteindelijk een super tyfoon bleek te zijn, geen slechte keuze dus). Uiteindelijk besloot ik om deze korte vakantie in Taipei door te brengen met Alice. Geen probleem want ik heb nog maar een klein gedeelte van deze stad gezien.

Ik heb elke week colleges t/m donderdag, dus vrijdag ochtend nam ik de bus richting Taipei (hier was gelukkig nog wel een ticket voor beschikbaar). Alice had die dag toevallig een nieuw appartement gevonden, ik ging dus even helpen verhuizen. Aangezien ik afgelopen jaren wat handigheid hiermee heb gekregen gingen we hier vlot doorheen. Eerst gingen we naar de winkel waar ze werkt om wat verhuisdozen te halen. Daarna de spullen inpakken en vervolgens een taxi proberen te vangen. Vooral dit laatste bleek niet eenvoudig aangezien de taxi's niet teveel spullen erin willen hebben. Om dit toch te doen besloten we een wat “smerigere” tactiek te gebruiken. We gingen de spullen achter een boom zetten en ik ging de taxi's aanhouden (aangezien ik wat opvallender ben). Als er een stopte gingen we eigenlijk meteen de dozen pakken en instappen. Misschien niet zo netjes, maar de chauffeur kreeg hiervoor een goede fooi. Uiteindelijk hebben we de volledige verhuizing in 3 uur gedaan, best snel al zeg ik het zelf. Het nieuwe appartement is een behoorlijke upgrade, een behoorlijk stuk groter met een privé badkamer. Ook zitten er in de straat een hoop restaurantjes en winkels. We besloten als eerst maar een steakrestaurant uit te proberen. Dit was een succes, we kregen erg goed eten!

Zaterdag besloten we de dag te beginnen met de ikea, er moesten namelijk nog wast spullen gehaald worden voor het nieuwe appartement. Hier hebben we dan ook een voedzaam ontbijt gegeten met onder andere Zweedse gehaktballen en kip. In de ikea kreeg Alice bericht dat er iets van een reggae festival was bij het station en we besloten daar te gaan kijken aangezien het toch niet ver reizen was. Dit stelde niet veel voor en we waren er dan ook snel klaar mee. Volgens haar vrienden was er nog een festival wat verder de stad in en daar gingen we vervolgens naartoe. Hier bleven we even om naar wat muziek te luisteren en te kijken bij de kraampjes. Het varieerde van traditionele Taiwanese percussiegroepen tot bluesbands, het was goed vermaak. Hierna kregen we honger en gingen we naar de nightmarket die zich naast dit festival bevond. Hier hebben we goed gegeten en aangezien het nog vroeg in de avond was besloten we een van de bergen die om Taipei heen ligt te beklimmen: Elephant mountain. Deze plek was goed te bereiken met de metro (Taipei heeft een onwijs goed metro systeem!) en bij aankomst was het eerste dat we zagen veel trappen. Na ongeveer een half uur en heel wat trappen verder hadden we meer dan 100 meter beklommen. Er waren meerdere uitzichtpunten met een prachtig uitzicht over Taipei. Vooral de Taipei101 (de hoogste toren van Taiwan en nummer 7 hoogste van de wereld) was hier bijzonder goed te zien. Ik zal na dit bericht hier ook foto's van plaatsen. Op het hoogste punten gingen we van het uitzicht genieten. Buiten was het nog heerlijk, ongeveer 23 graden met een briesje in de avond. Hierna gingen we weer naar beneden en waren we het er over eens dat we wel een drankje konden gebruiken. Goed nieuws was dat hier een internationaal cafe in de buurt was en daar gingen we dus even zitten. Ook waren we in de buurt van Chiang Kai-shek Memorial Hall. Dit is een monument dat bestaat uit drie prachtige en grote gebouwen. Aangezien het die dag moonfestival en de volle maan goed zichtbaar was, leek het ons een goed moment om dit op deze plek te vieren met mooncakes (traditionele cake dat ze hier eten met het moonfestival).

Zondag begonnen we de dag met een ontbijt en vervolgens onverwachts hard werk, er stond een laag water in het appartement van Alice. We hadden al wel in de gaten dat de afvoerput niet zo lekker doorliep, maar schijnbaar was deze in de tussentijd volledig verstopt geraakt. De wasmachine was die ochtend aangezet en dit was hiermee een slechte combinatie, het werd een ochtend water scheppen dus. Dit was een behoorlijke klus, maar het voordeel was dat het meeste water naar de hoeken ging. Nadat alles opgeruimd was gingen we naar een van de oudste straten van Taipei. Dit was een eind reizen aangezien het aan de rand van de stad ligt, maar zeker de moeite waard. Totaal andere architectuur dan dat ik tot nu toe in Taiwan of waar dan ook gezien heb. Hier hebben we een stevige lunch gegeten met een van de beste noodles die ik hier gegeten heb met wat groente hiernaast zoals zeewier en sommige dingen waarvan ik niet zo goed weet wat het was. Verder in de straat was een grote tempel waar we gingen kijken en op de terugweg gingen we nog even wat drinken in een koffiezaak in de straat. Het was alweer einde van de middag en dus tijd om op zoek te gaan naar een plek waar ze avondeten hebben. Het plan was om die avond naar de bioscoop te gaan dus we besloten daar in de buurt wat te gaan eten. In de bioscoop in Taiwan zijn de films in het Engels met Chinese ondertiteling, ik kon het prima volgen dus. We gingen naar de film “the intern”. Een feel-good film over een bejaarde man (Robert De Niro) die het bejaarde leven zat was en stage voor ouderen ging volgen om weer het normale leven te ervaren.

Maandag was het dan tyfoon dag, of zelfs super tyfoon dag volgens het nieuws. Deze dag zijn we niet verder gegaan dan de 7/11 die in de straat zat. We hebben vrijwel de volledige dag in het appartement van Alice doorgebracht met films en in de avond whiskey om het allemaal wat interessanter te maken. Aangezien de oplader van de laptop verdronken was in het water dat in de woning stond waren we gedwongen om over te stappen op het kijken van films op de telefoon. Na wat creativiteit was dit prima te doen. Het weer ging buiten echt hard tekeer, nog nooit zoiets meegemaakt. Harde windstoten en harde regen. Af en toe had ik twijfels of de ramen van het appartement heel zouden blijven. In Nederland zou dit 10x het weeralarm zijn en iedereen in paniek. Hier in Taiwan zijn de mensen er wel aan gewend en was er behalve het weer buiten weinig van te merken. Uiteindelijk is alles helemaal goed gegaan en viel het voor ons allemaal behoorlijk mee.

Dinsdag was het weer helemaal gekalmeerd. Het was prima weer buiten en vrijwel windstil. Ik had al een tijdje trek in lasagne en we besloten dit te gaan eten als brunch. We gingen met de metro naar het noorden reizen naar een restaurantje dat hier langs de rivier door Taipei zat. In de metro had ik behoorlijk veel honger en was ik niet echt te genieten, volgende keer ga ik van te voren alvast wat eten dus. De lasagne in het restaurant was wel heel goed, dus het was uiteindelijk wel de moeite waard! Hierna gingen we een stuk langs het water lopen, leuke plek vol met restaurantjes en winkels. Vlakbij deze straat was de plek een van de bekendste westerse mensen (George Leslie Mackay voor de mensen met interesse in Taiwanese geschiedenis) op het eiland is gekomen. Hier in de buurt in een ziekenhuis dat gebouwd is waar hij te werk is gegaan. Als ik het goed begrepen had was dit ook de plek waar Spanjaarden het een en ander gebouwd hadden en stond er onder andere ook een kerk. Hierna gingen we weer terug naar de rivier en zagen we een terras met uitzicht op het water en grote ligstoelen met een groot, rond kussen waar je met ongeveer vier personen op kon. Dit vonden we er erg comfortabel uitzien en besloten hier wat te gaan drinken. Het was wel aan de prijs, maar we hebben hier dan ook gezeten tot de zon onder was. In de avond gingen we terug om avondeten te halen en gingen we later in de avond nog wat drinken in een bar in de buurt.

Woensdag ochtend nam ik de bus weer richting Puli en begon ik met mijn eerste Chinese les. In mijn lunch zat denk iets waar mijn lichaam het niet mee eens was en ik voelde me behoorlijk slecht tijdens de les. Ik had hiermee dan ook echt 0 concentratie. Aangezien ik hier nog steeds de enige ben die er westers uitziet en mensen dit interessant vinden kreeg ik wel bij ver de meeste vragen tijdens deze Chinese les. Ik denk dat ik hiervan ongeveer 90% totaal verkeerd heb beantwoord omdat ik mij absoluut niet kon concentreren dus dat was wat onaangenaam. Later op de dag ging het gelukkig weer beter en ging het normale leven op de NCNU weer verder. Morgen (vrijdag) komt Alice naar Puli om te kijken hoe ik hier leef en gaan we ook eens kijken bij sunmoonlake, het grootste meer van Taiwan dat hier in de buurt ligt.