Lennard in Taiwan week 10 en 11: Kenting, Kaohsiung en Taipei

Op het moment van schrijven is het bijna 2 weken geleden dat de midtermweek was. Normaal gesproken is dit een drukke week voor studenten, maar niet voor mij. Het enige dat ik tijdens deze week moet doen zijn wat presentaties. Aangezien Alice na maandag geen midterms meer heeft leek ons dit een goed moment om eens wat verder weg te reizen. Ik kon mijn presentatie van donderdag verplaatsen naar een week later en hiermee kon ik dinsdag middag vertrekken zodat we 5 dagen hadden om te reizen. We besloten te gaan reizen naar het meest zuidelijke punt van het land, Kenting en daarna naar Kaohsiung.

Dinsdag middag pakte ik de bus naar Taichung waar we met elkaar afgesproken hadden. We gingen eerst maar eens goed eten om ons klaar te maken voor een redelijk lange reis naar het zuiden. We vonden een Japans restaurant en dat leek ons wel wat. Het bleek dat dit een kattenrestaurant was (niet een waarbij ze katten eten, dat doen ze namelijk niet in Taiwan). Alle decoraties waren in stijl van katten. Je had schilderijen van katten, op de menukaart stond een kat en vrijwel alle objecten die er te vinden waren zijn ook in vorm van een kat. Ook hadden ze daar een paar echte katten. Behalve dit was het eten helemaal prima, we hadden hier Japanse noodles besteld (heet daar ramen geloof ik). Na hier een goed bord van leeg hebben gegeten wat het tijd om de bus te pakken naar Kaohsiung. Dit was ongeveer een busreis van 3 uur. We kwamen rond 5 uur aan in Kaohsiung en we besloten daar meteen de bus te pakken naar Kenting. Dit was nog eens 3 uur en we kwamen rond half 9 aan in Kenting. Als eerst gingen we daar naar het hostel die we gevonden hadden om de spullen af te gooien en vervolgens gingen we wat eten halen in een restaurantje vlakbij het hostel. Na het eten gingen we wat rondlopen door de stad en daarna weer terug naar het hostel om hier vervolgens de avond door te brengen. In het hostel was erg gezellig personeel waarvan de meeste Engels spraken en we hebben de avond met hun doorgebracht. Ook hadden ze gitaren staan waar Alice een stuk op gespeeld had. Ze waren hiervan onder de indruk en vroegen haar om een optreden te doen de volgende dag.

De volgende dag begonnen we met rondlopen in Kenting. Kenting is een behoorlijk klein plaatsje vergeleken met steden als Taichung en Taipei en hier kan je dan ook gewoon prima doorheen lopen. Het had wat historische bouwwerken dat waarschijnlijk geweest is van de tijd toen andere landen naar Taiwan kwamen om hier land te veroveren. Behalve dat was er helaas geen informatie over. Na een tijdje rondgelopen te hebben gingen we de bus pakken naar het strand, het was tenslotte nog meer dan 30 graden en dus prima strandweer. Toen we uit de bus kwamen bij het strand was Alice haar telefoon kwijt geraakt in de bus. Gelukkig hadden we hier nu wat meer ervaring mee, gingen we meteen het busbedrijf opbellen en hier vertelden ze dat ze met mij contact op gingen nemen als ze de telefoon gevonden hadden. In de tussentijd gingen we er het beste van maken op het strand. De zee was een heerlijke temperatuur en het strand was erg rustig. In tegenstelling tot Yilan is het zand hier wel gewoon wit. Op het einde van de middag werd ik gebeld dat ze de telefoon gevonden hadden en die hadden we hierna opgehaald bij het busstation. Terug bij het hostel waren meer bezoekers gearriveerd, voornamelijk reizigers zaten hier nu. Ze gingen bij het hostel voor ons koken en vervolgens gingen we met zijn allen eten. Hier kregen we veel verhalen te horen van andere reizigers waar ze allemaal geweest waren en hoe ze het ervaren hadden dus dat was wel interessant. Na het eten ging Alice haar optreden doen en de gasten van het hostel waren hier erg enthousiast over. De rest van de avond bleven we in het hostel en we gingen een keer vroeg slapen zodat we de volgende dag nog genoeg dingen konden doen in Kenting.

Donderdag was de laatste dag in Kenting en we besloten hier het national park in te gaan. Aangezien in Taiwan het meeste zo ingericht dat het ideaal is voor scooters besloten wij ook maar eens een scooter te gaan huren. Ik was hierbij de chauffeur. Aangezien het wat jaren geleden was dat ik hierop gereden had moest ik even inkomen, maar daarna ging het rijden mij weer goed af. We gingen als eerst de berg in van Kenting. Voorheen stond Kenting onder water en op de rotsen zijn nog resten te vinden van koraalriffen. Dit is te herkennen aan het gesteente met een hoop gaten en dingen erin. Het was best bijzonder om hier doorheen te rijden dus. Hierna gingen we een stuk langs de kust rijden om naar het meest zuidelijke stuk van Taiwan te gaan. Helaas was dit een plaats dat erg populair was voor Chinese toeristen met hierbij ook weer een “selfiemonument” waarvoor Chinese toeristen voor in de rij gingen staan om een selfie te maken van zichzelf met het monument. Het blijft komisch om te zien, maar helaas maakt het wel dat deze plekken heel druk bezocht worden. Na hier geweest te zijn besloten we een stuk te gaan rijden om heel Kenting heen. We gingen als eerst een stuk langs de kliffen van de oostkust. Dit was een prachtig stuk om langs te rijden en we gingen ook een aantal keer stoppen om van het uitzicht te genieten. Na een heel eind gereden te hebben gingen we de scooter weer terug brengen en gingen we de bus pakken naar Kaohsiung.

Donderdag avond kwamen we aan in Kaohsiung. In Kaohsiung gingen we weer gebruik maken van couchsurfing om goedkoop te kunnen verblijven bij locals om het reizen nog wat interessanter en goedkoper te maken. We waren in Kaohsiung rond 7 uur en we zouden 8 uur opgehaald worden door onze “host”. Rond half 8 gingen we naar het station om hier de metro te pakken naar de bestemming (in Kaohsiung hebben ze net in Taipei een metro, ideaal). Bij aankomst van het station bleek dat Alice haar telefoon weer kwijt was. We gingen terug lopen naar de locatie waar we het als laatst gezien hadden, maar hier was het helaas niet meer. We gingen nog een paar keer heen en weer lopen om er zeker van te zijn dat het niet ergens op de route lag. Helaas nog steeds geen telefoon gevonden. Aangezien het een android telefoon is en standaard op google maps gegevens over locaties worden opgeslagen ging ik kijken of ik hier informatie over kon vinden met behulp van mijn telefoon. De laatste locatie verwees naar het busstation van Kaohsiung. We liepen hier naartoe, hadden een tijd gezocht maar vonden helaas geen telefoon. We besloten naar de politie te gaan om hier aangifte te doen. Hierbij liet ik ook de laatst getraceerde plek van de telefoon zien en we besloten hier naartoe te gaan. Hierbij gingen we een ritje maken in de Taiwanese politieauto, ook weer een ervaring. Op de plek gingen we zoeken en proberen te bellen, maar helaas niks gevonden. De telefoon stond ook op stil dus dat maakt het extra lastig om te zoeken. Na een tijd gezocht te hebben had ik onze couchsurfing host maar afgebeld omdat het erg laat werd en gingen we een hotel zoeken om te verblijven. Ik had toevallig ook nog mijn laptop meegenomen en ik ging hierop eens kijken of ik meer kon doen dat mijn telefoon. Het was allemaal wat overzichtelijker hierop en ik kon hiermee de exacte locatie van de telefoon direct opvragen. Het verwees weer naar het busstation dus hij moest daar wel zijn. Ook vond ik een optie om te telefoon geluid te laten maken, ongeacht of het op stilte stond. We gingen terug naar het busstation en hiermee de optie testen. We hoorden de telefoon afgaan bij een slapende dakloze man. Ik vertelde Alice dat ze meteen de politie erbij moest halen en ik hield ondertussen in de gaten of de dakloze man daar bleef. Later arriveerde de politie, werd de dakloze man doorzocht en kreeg Alice haar telefoon terug. Er werd nog gevraagd of we een aanklacht in wilden dienen tegen de man maar we lieten het maar gaan, we waren al blij dat de telefoon terug was aangezien hier ook alle foto's op stonden.

Vrijdag besloten we te gaan naar een plek in Kaohsiung genaamd lotuspond. Dit is een meertje met hier omheen een hoop tempels en andere interessante plekken. We gingen hier wat rondlopen en als eerst naar de Confucius tempel. Confucius is een Chinese filosoof waar een hoop over verteld is tijdens mij Chinese cultuurklas dus het was wel leuk om hier stukken van herkenning te zien. Het bestond uit verschillende gebouwen met als hoofdattractie een grote tempel. Na hier in gekeken te hebben gingen we verder lopen langs het meer. Op het moment dat we daar waren was een wedstrijd bezig met roeien van “dragon boats”. Dit was wel leuk om tussendoor te zien en sommige boten gingen echt wel heel erg hard. De volgende plek waar we naartoe liepen was een groot beeld van een van de goden. Onder het beeld zat een tempel waar je ook in kon. Om dit te zien kan je beter de foto's bekijken, dit is de grote Chinese man met een zwaard. Hierna gingen we naar een ander bouwwerk van een draak waar je doorheen kon lopen. Dit was een soort brug/tunnel met hierin een heel groot verhaal over Chinese geschiedenis. Uit de brug gingen we nog wat tempels hier omheen bezoeken. Daarna gingen we naar een andere bekende plek genaamd “dragon tiger pagoda. Dit zijn twee torens die vrijwel symbool staan voor Kaohsiung. Deze plek was hierdoor weer een Chinese selfiespot en hiermee erg druk. Ik vond de torens eigenlijk niet heel spectaculair, we ze dan ook maar in een van de torens geweest. We gingen hierna verder het rondje rond het meer afmaken en naar de laatste grote tempel. Ik had hiermee een beetje een tempel overdosis gekregen aangezien we nu iets van 6 tempels in een korte tijd bezocht hadden, hier hadden we dus niet heel veel tijd in doorgebracht. Hierna gingen we kort wat eten en daarna werden we opgehaald door onze couchsurfing host.

We werden met de auto opgehaald en we gingen eerst wat eten bij een Thais restaurant (dus niet Taiwanees, Thailand en Taiwan zijn behoorlijk anders). Er was nog een andere reiziger die bij de host verbleef, een man van ongeveer 40 uit Duitsland. Het Thaise restaurant had heerlijk eten en hier gingen we ook wat Thais bier proberen, dat overigens ook prima smaakte. Daarna werden we afgezet bij een andere bekende spot van Kaohsiung, genaamd “love river”. De Duitse reiziger ging met ons mee om hier doorheen te lopen. Het was eigenlijk gewoon een verlichte rivier met wat kraampjes aan de zijkant en wat boten voor Chinese toeristen. Het was prima om hier langs te lopen, maar niet heel spectaculair verder. Hierna gingen we wat meer richting de kust lopen. Er was hier een kunst expositie met veel kunstzinnige beelden en dingen zoals een grote transformer dat nagemaakt is. Hierna was het tijd om terug te gaan naar onze couchsurfing host. Hier gingen we nog even wat drinken en daarna gingen we slapen.

Zaterdag ochtend begonnen we onze dag met een ontbijt bij een beroemd dumpingsrestaurant van Kaohsiung. Ik denk dat dit mijn beste Taiwanese ontbijt zo ver was, ik voelde me alsof ik genoeg had gegeten om heel de ochtend en middag mee door te komen. Dit bleek uiteindelijk ook zo te zijn. Na dit ontbijt gingen we nog eens naar de kunst expositie waar we de vorige dag waren. Nu was alles geopend en was het wat beter zichtbaar in daglicht. Het was leuk om hier eens doorheen te lopen. Hierna besloten we te gaan naar een plek genaamd Fo Guang Shan Buddha Memorial Center. Dit was een plek dat iets buiten de stad Kaohsiung ligt en dit is een gigantische plaats met tempels en torens maar voornamelijk met een gigantisch beeld van boeddha. Het was verrassend genoeg niet heel toeristisch, de meeste mensen die er kwamen leken er echt te zijn vanwege religieuze doeleinden. Bij het begin van het gebied gingen we eerst eens kijken in een aantal van de torens. In de torens waren monniken en nonnen aanwezig en kon je dingen doen zoals bidden voor en betere wereld. Na een paar torens langs zijn geweest gingen we kijken bij de tuin hierachter. Dit was een grote goed onderhouden tuin vol met boeddhistische beelden. Na hier doorheen gelopen te hebben was het tijd om naar de “hoofdattracties” te gaan, de gigantische tempel met het Boeddhabeeld.

Als eerst gingen we een grote trap op om te tempel te beklimmen. Om de tempel heen waren nog vier torens waarbij mensen konden bidden voor bepaalde doeleinden. We liepen door het gebied rond de tempel heen richting het grote Boeddhabeeld. Hier was op dat moment een ceremonie gaande. We liepen hier omheen om de ruimte in te gaan onder het grote Boeddhabeeld. Hier hebben we wat Chinese caligrafie geprobeerd. Ik ben er hier achter gekomen dat dit niet een van mijn talenten is. Hierna gingen we het grote tempelgebouw in. Hier waren verschillende musea in met in het midden een grote ceremoniehal. We hebben hier gekeken bij een tentoonstelling van oude Chinese schilderijen. Hierna gingen we weer uit de tempel om verder te kijken bij de vier grote torens die hier omheen stonden. Deze torens waren onderdeel van een ritueel waar Alice graag aan deel wilde nemen. Ik ging hier ook aan mee doen om weer een nieuwe ervaring op te doen. Elke toren had een non hierin die vertelde waar de plaats voor stond. Vervolgens kon je object bij het altaar leggen dat de non aan je gaf en hiermee een gebed of wens doen. We gingen hiermee alle vier de pilaren langs. Hierna gingen we wat eten en daarna weer terug naar de stad. Deze avond gingen we opzoek naar een hotel waar we de laatste nacht door gingen brengen.De volgende dag moest ik redelijk vroeg terug naar het campus om nog wat werk voor te bereiden voor aankomende week, op zondag hebben we dus niet heel veel kunnen doen aangezien we beide terug gingen naar onze woonplaats.

Het volgende weekend in Taipei hebben we het wat rustiger gehouden. Het was prettig om een relaxter weekend te hebben na een drukke week gehad te hebben hiervoor. We gingen de eerste avond rustig een film kijken. De volgende dag gingen we een “catcafe” bezoeken. Dit is zoals de naam al aangeeft een plaats waar je wat kan drinken, met katten om je heen. Het bleek dat deze plekken redelijk populair zijn in Taiwan en het was ook wel leuk om dit te bezoeken. Tegenover deze plaats was een museum met een tentoonstelling van een kunstenaar die kunst maakte met alle manieren mogelijk met je lichaam, dus bijvoorbeeld ook met geluid en bewegingen en alles. Zaterdag gingen we een festival bezoeken dat regelmatig in Taipei is en Alice regelmatig bezoekt. Dit was een plek waarbij veel kunstenaars stonden, maar ook was hier een podium met onder andere optredens van aboriginals. Het was erg relaxt om hier een dag bij door te brengen. Zondag ging ik redelijk vroeg weer naar Puli omdat ik nog wat presentaties voor moest bereiden.